Waarom?
Ik ben al jaren gefascineerd doordat ik overal om mij heen in het werkveld mensen zie die niet het beste uit zichzelf halen. Ik zie zoveel kansen om effectiever en efficiënter om te gaan met bestaande situaties, dat ik het tot mijn levensmissie gemaakt heb om mensen en organisaties te helpen om het beste uit zichzelf te halen.
Dat begon voor mij al al toen ik nog maar klein was, ik zag dat mijn vader in zijn werk bezig was met dingen waar hij geen energie van kreeg. Toen ik zelf aan het werk ging, zag ik dat in toenemende mate om mij heen. Ik heb lange tijd geprobeerd om dat te integreren met mijn diverse betrekkingen, maar dat viel niet altijd mee, omdat een betrekking of functie ook bepaalde dingen van je vraagt die soms lijnrecht in tegenstelling staan tot wat je wilt bereiken. Verder ontbrak het mij in die tijd nog erg aan focus. Ik liet -in mijn carrière- eigenlijk maar een beetje gebeuren wat er gebeurde, zonder daar zelf een stevige richting aan te geven. Tja, en dan kun je ook geen successen verwachten.
De grote omslag gebeurde in 1999. In dat jaar raakte ik betrokken bij een ernstig ongeval, ik werd geschept door een auto tijdens het hardlopen. Op dat moment was ik een tamelijk succesvolle accountmanager met een grote account in de logistiek- en transportmarkt en had -voorzichtig- zicht op nabije promotie naar een directiefunctie. Dat perspectief viel door het ongeluk in één klap volledig weg.
En dan. Wat nu?
Eerst herstellen. Dat viel nog best tegen, want dat heeft me in totaal vijf jaar gekost. Ik was in de gelukkige omstandigheid dat ik voor mijn werkgever nog geld opleverde, anders was dat een stuk ingewikkelder geworden. Dat gaf me de gelegenheid om in mijn eigen tempo te herstellen. In 2004 was ik zover, en met mij mijn gezin, dat we “het ongeluk” achter ons konden laten. Toen konden we weer stappen gaan maken. Dat leidde ertoe dat ik in 2007 gevraagd werd om toe te treden tot de toenmalige Consultancy business unit van mijn werkgever. Mooie ontwikkeling, want daardoor kon ik het ontwikkelde in de praktijk brengen.
Ondertussen zat ik niet stil. Ik was al vanaf 1998 intern coach, en heb in die jaren veel coaching ervaring opgedaan. Verder kreeg het concept StrengthManagement vorm. Door veel te toetsen in de dagelijkse praktijk, kon het concept uitgroeien tot een solide aanpak voor het herdynamiseren van organisaties. Ik werd zelfs intern gevraagd om de ideeën van StrenghtManagement uit te leggen. Dat leidde ertoe dat er vraag ontstond naar een training van het concept. Wat begon met één avond, groeide snel uit tot drie avonden. Verder draaide ik proef met externe organisaties, om te zien of het concept haar ideeën gestand kon doen.
